Mijn naam is Jessica Tettero, geboren in Coevorden.
Ik ben iemand die altijd al mensen en situaties observeerde en daarop snel kon reageren en anticiperen. Hier lag en ligt mijn kracht. 
Ook haal ik graag het beste in mensen naar boven en mijn kracht is het denken in mogelijkheden.
Na het afronden van SPW4 als Klassen-assistent en Groepsbegeleider, ben ik bij diverse organisaties in heel het land aan het werk geweest. Er waren grote verschillen in benadering, maar uiteindelijk kwam ik bij een organisatie terecht die echt naar de mensen keek en in mogelijkheden dacht. Ik heb er veel geleerd en ben daar dankbaar voor. Ik werkte op een zorg-intensieve groep in de tijd dat fixeren en isolatie taboe werd en het was voor ons team de kans om deze mensen te laten re-integreren binnen de organisatie.
Mini stapjes voor- en ook achteruit, moeilijke en goede dagen. Zoekend naar spanningsbogen, prikkelverwerking, interesses en mogelijkheden. Een betere leerschool had ik niet kunnen hebben.
Ik deze mensen zien groeien, wat was het heerlijk om naar de mens te mogen kijken achter de problematiek. Toen er weer rust op de groep kwam, ging ik in de crisisopvang en individuele begeleiding werken. Ik heb bijzondere mensen meegemaakt en bijzondere situaties mogen zien gebeuren. Hieronder wat voorbeelden.  

Een meneer die, mede door zware medicatie, helemaal passief en depressief was. Hij verslechterde snel en    liep niet meer, at veel te weinig… hij kreeg zijn eten gepureerd… Ik kwam er achter dat het elke dag hetzelfde smaakte. Ik ging het apart pureren. Je zag hem vragend kijken, uhh eten? “hapje vlees.. hapje broccoli.. hapje  aardappelen”. Na de derde dag gebaarde hij meer te willen in plaats van het uit mijn hand te willen slaan. Bij een van mijn laatste diensten stond hij met mijn hulp op uit zijn rolstoel om tijdens een wandeling een bloemetje te plukken uit het veld, waar hij vanaf dag 1 al naar zat te kijken.

***********************************************************
Een kindje dat na jaren lang strijd bij het naar bed gaan verheugd op keek als het mijn dienst was…Ze hield zich niet vast aan de verwarming om tegen te stribbelen. Ze klopte met haar hand een ritme. Simpel de tijd te nemen dit ritme na te kloppen maakte een blij meisje van haar dat rustig naar bed ging.
Niemand heeft het zelfde nodig en ik kan ook niet bij iedereen bereiken wat ik misschien eerder deed maar ik kan ieder kind wel mijn onverdeelde aandacht geven, onderzoeken wat bij hem/haar aansluit en wat voor mogelijkheden er zijn.

Toen ik moeder werd en ik er achter kwam dat de ontwikkeling van mijn zoontje niet vanzelfsprekend was stond mijn wereld even stil. Moest ik hem overleveren aan de reguliere zorgconcepten waar ik zo tegen aan liep? Mijn antwoord was NEE.
Ik ben me gaan richten op wat hij nodig had en heb een opleiding gevolgd tot jeugd-Brein-coach om hem professioneel te kunnen gaan begeleiden en te kunnen onderbouwen wat ik deed.
Ik weet als ouder hoe moeilijk het is de zorg voor een bijzonder kind te dragen en de paden te vinden die helpend zijn.
Ik wil lotgenootjes het zelfde bieden en voor hen een wereld van mogelijkheden openen.
Een wereld waar kinderen zich binnen hun eigen mogelijkheden optimaal kunnen ontwikkelen en gelukkig kunnen zijn.
Met een fantastische groep mensen om me heen richtte ik ‘Stichting PasWijs’ op. Wij zijn er voor uw kind maar ook voor de hulpvragen die u heeft.
Met Stichting PasWijs bouwen we aan een netwerk van mensen die durven te staan voor hun expertise en onze kinderen als individu bekijken. 
Ik ben Jessica: moeder, ervaringsdeskundige en professional. En wie bent u? 

*****************************************************

 Mijn naam is Mariëlle Plat. Ik ben geboren in Buinerveen op een voormalige boerderij waar je de hele dag lekker buiten kon spelen! Na de middelbare school waar ik het vwo afrondde op mijn 19 e ging ik, anders dan mijn vrienden en vriendinnen niet naar Groningen om te studeren maar naar Zeist om de PABO voor de vrijeschool te doen. Deze manier van onderwijs gaf naast het reguliere een extra laag aan creativiteit en meerdere zienswijzen die erg leerzaam waren. Het onderwijs uit de vrijeschool komt van origine namelijk niet uit boekjes maar werden gemaakt door de leerkracht zelf met het oog op wat de klas nodig had/ aan toe was om te leren. Dit sprak mij erg aan.

4 jaar later begon ik te werken in de kleuterklas en eenmaal daar werd ik juist geboeid door die kinderen die niet (goed) mee konden doen en merkte ik dat ik handen te kort had om hen te bedienen. Ook ontbrak het mij aan de kennis om overal zelf de handvaten voor uit te vinden. Dat had ik op de PABO alleen oppervlakkig geleerd. Toch geloofde ik erin dat het onderwijs mogelijk moest zijn voor alle kinderen en dat in één klas.

Hoe ik deze kinderen ook kon bieden wat ze nodig hadden was voor mij echt een vraagstuk en ik begon, naast mijn werk in het onderwijs, te werken in de zorg om te leren wat deze (mensen) kinderen nodig hadden. Dit heb ik jarenlang met veel plezier gedaan. Op een gegeven moment echter kwamen er ingrijpende reorganisaties in de zorg aan en dit was het moment voor mij om door te gaan naar iets anders. Nu ik al deze ervaring had opgedaan wilde ik graag beide banen (onderwijs en zorg) combineren tot één baan al wist ik niet of dat wel bestond. Maar toen vond ik PasWijs..  :-)